Μυστικός Δείπνος (Ντα Βίντσι) τα κλειδιά και οί πύλες της βασιλείας των ουρανών:
Ο Μυστικός Δείπνος (ιταλ. Il Cenacolo ή L'Ultima Cena) είναι τοιχογραφία του 15ου αιώνα, δημιουργημένη από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Βρίσκεται στο Μιλάνο της Ιταλίας, στην τραπεζαρία του μοναστηριού Σάντα Μαρία ντέλλε Γκράτσιε (Santa Maria delle Grazie - Παναγία της Χάριτος), αν και η δημιουργία του έγινε ως παραγγελία από τον δούκα Λουδοβίκο Σφόρτσα, που επιθυμούσε αρχικά το κτήριο να αποτελέσει το μαυσωλείο της οικογένειάς του.
Αποτελεί, το μεγαλύτερο έργο του Λεονάρντο και τη μοναδική νωπογραφία του που μας έχει σωθεί.[1] Ένα από τα σημαντικότερα και πολυτιμότερα έργα στην ιστορία της τέχνης και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα και αναπαραχθέντα έργα ζωγραφικής.
Στον πίνακα διακρίνονται τρείς πόρτες που οδηγούν σε ενα εξοχικό τόπο
Βρίσκεται στο Μιλάνο της Ιταλίας, στην τραπεζαρία του μοναστηριού Σάντα Μαρία ντέλλε Γκράτσιε (Santa Maria delle Grazie - Παναγία της Χάριτος), αν και η δημιουργία του έγινε ως παραγγελία από τον δούκα Λουδοβίκο Σφόρτσα, που επιθυμούσε αρχικά το κτήριο να αποτελέσει το μαυσωλείο της οικογένειάς του.
Αποτελεί, το μεγαλύτερο έργο του Λεονάρντο και τη μοναδική νωπογραφία του που μας έχει σωθεί.[1] Ένα από τα σημαντικότερα και πολυτιμότερα έργα στην ιστορία της τέχνης και ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα και αναπαραχθέντα έργα ζωγραφικής.
Στον πίνακα διακρίνονται τρείς πόρτες που οδηγούν σε ενα εξοχικό τόπο
Είναι λογικό ο Εμμανουήλ , ή Ιησούς χρισμένος κατα την λαϊκή γλώσσα προ γνωρίζοντας την επικείμενη θανάτωση του , να διάλεξε τις κρίσιμες εκείνες ώρες του δείπνου για να φανερώσει στους μαθητές του ποια είναι τα "κλειδιά" του παραδείσου , κυριολεκτικά .
Ίσως αυτός είναι ο λόγος που βλέπουμε τις τρείς " ανοιχτές " πόρτες στο δείπνο.
Αναλογιζόμενοι την φύση και θέση αυτών των θηρών ή περασμάτων , είναι πάρα πολύ πιθανό ως σίγουρο οτι για να ξεκλειδώσουν χρειάζονται ηχητικές δονήσεις , τα λεγόμενα μουσικά κλειδιά ή νότες μουσικής , τις οποίες δεν παρέλυψε να συμπεριλάβει στην εικόνα ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Ίσως αυτός είναι ο λόγος που βλέπουμε τις τρείς " ανοιχτές " πόρτες στο δείπνο.
Αναλογιζόμενοι την φύση και θέση αυτών των θηρών ή περασμάτων , είναι πάρα πολύ πιθανό ως σίγουρο οτι για να ξεκλειδώσουν χρειάζονται ηχητικές δονήσεις , τα λεγόμενα μουσικά κλειδιά ή νότες μουσικής , τις οποίες δεν παρέλυψε να συμπεριλάβει στην εικόνα ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι ποιες πύλες ξεκλειδώνουν αυτά τα κλειδιά ?
Ολόκληρη η επιφοβη Σολομωνική δεν είναι τίποτα άλλο απο εναν αστρονομικό χάρτη , ο οποίος επικεντρώνεται σε δυο συγκεκριμένα υπερίνες άστρων τις Πλειάδες , και τον Ωρίωνα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υποτιθέμενος μαγικός κύκλος επικλήσεων της Σολομωνικης στην εικόνα που ακολουθεί :
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υποτιθέμενος μαγικός κύκλος επικλήσεων της Σολομωνικης στην εικόνα που ακολουθεί :
Μια ματιά στον αστρονομικό χάρτη δείχνη οτι ο μαγικός κύκλος επικλήσεων είναι ένας πολύ σωστά σχεδιασμένος αστρονομικός χάρτης του Ωρίωνος
Οι κλείδες της Σολομωνικής είναι στην ουσία ,αστρονομική χάρτες ...ίσως για ταξιδιώτες με σάρκα και οστά μεν , άγνωστα μέσα ταξιδίου...
Στον πίνακα είναι το ένα μέρος του κλειδιού που είναι η επίκληση , είναι άραγε κρυμμένη στις μορφές και ή κλείδα ?
Και αν ναι που άραγε αυτή οδηγεί ?
Α) Σαβαώθ ή Τρισήλιος θεότητα των Πλειάδων ?
Και αν ναι που άραγε αυτή οδηγεί ?
Α) Σαβαώθ ή Τρισήλιος θεότητα των Πλειάδων ?
Β) Ωρίων το άστρο του Χριστού ?
Άλλο ένα παράδειγμα " μαγικού κύκλου" που δεν είναι κύκλος αλλά αστρονομικός χάρτης βρίσκεται στο Ορκισμένο βιβλίο των πνευμάτων του Πάπα Ονωρίου του Αντιχρήστου.
Ο κύκλος
Ο κύκλος
Και η αστρονομική διάταξη των Πλειάδων και του Ωρίωνα ή για την ακρίβεια του Ωρίωνα ως προς τις Πλειάδες
Γ ) Σπίκα ( ο Στάχυς ) αστερισμός της Παρθένου εκεί οπου είναι η τοποθεσία της ουράνιας Βηθλεέμ ( Οίκος του άρτου ).
Ένα σύμβολο της Παρθένου, είναι η γυναίκα με το στάχυ του σίτου ή το δεμάτι του σίτου ή ο κλάδος με τους καρπούς στην αγκαλιά της.
Ίσως να το ξέρετε, ίσως και όχι αλλά στον «Κρατύλο» ο Πλάτωνας αναφερόμενος στην θεά Δήμητρα γράφει:
«ΣΩ. Η Δήμητρα φαίνεται ότι ονομάστηκε από τη δόση (δόσιμο) της τροφής, γιατί μας τη δίνει σα μητέρα (δίδουσα ως μήτηρ = Δήμητρα).
Λέγεται δε ότι, από κάποια άποψη, η Παρθένος είναι το πιο αρχαίο από τα Ζωδιακά σημεία. Από τα βάθη των αιώνων, είναι η Λίλιθ, η Ίσις, η Εύα ή η Παρθένος Μαρία, όλες απεικονίζουν τη Μητέρα του κόσμου, που κρατάει το βρέφος στην αγκαλιά της. Και σ’ αυτό ακριβώς το σημείο η Χριστιανική συνείδηση συλλαμβάνεται και εκτρέφεται με την περίοδο της κυοφορίας, μέχρις ότου επί τέλους στους Ιχθύς, το αντίθετο σημείο, γεννιέται ο Σωτήρας του κόσμου». (Μπέιλυ).
«Η ίδια η Παρθένος είναι ένας αστερισμός σε σχήμα κυπέλλου, με τρεις κύριους αστέρες, που σκιαγραφούν – το ποτήρι της Αγίας Κοινωνίας, για το οποίο ο Χριστός είπε: «Πίετε εξ αυτού πάντες» στην ανωτάτη του έννοια συνδέεται με το ιερό Gral ( εικόνες στο τέλος του αρθρου)
Ο λαμπρότατος αστέρας είναι ο Spica, που σημαίνει ο στάχυς του σίτου.
Ο Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, που σημαίνει «ο οίκος του άρτου».
Ένα σύμβολο της Παρθένου, είναι η γυναίκα με το στάχυ του σίτου ή το δεμάτι του σίτου ή ο κλάδος με τους καρπούς στην αγκαλιά της.
Ίσως να το ξέρετε, ίσως και όχι αλλά στον «Κρατύλο» ο Πλάτωνας αναφερόμενος στην θεά Δήμητρα γράφει:
«ΣΩ. Η Δήμητρα φαίνεται ότι ονομάστηκε από τη δόση (δόσιμο) της τροφής, γιατί μας τη δίνει σα μητέρα (δίδουσα ως μήτηρ = Δήμητρα).
Λέγεται δε ότι, από κάποια άποψη, η Παρθένος είναι το πιο αρχαίο από τα Ζωδιακά σημεία. Από τα βάθη των αιώνων, είναι η Λίλιθ, η Ίσις, η Εύα ή η Παρθένος Μαρία, όλες απεικονίζουν τη Μητέρα του κόσμου, που κρατάει το βρέφος στην αγκαλιά της. Και σ’ αυτό ακριβώς το σημείο η Χριστιανική συνείδηση συλλαμβάνεται και εκτρέφεται με την περίοδο της κυοφορίας, μέχρις ότου επί τέλους στους Ιχθύς, το αντίθετο σημείο, γεννιέται ο Σωτήρας του κόσμου». (Μπέιλυ).
«Η ίδια η Παρθένος είναι ένας αστερισμός σε σχήμα κυπέλλου, με τρεις κύριους αστέρες, που σκιαγραφούν – το ποτήρι της Αγίας Κοινωνίας, για το οποίο ο Χριστός είπε: «Πίετε εξ αυτού πάντες» στην ανωτάτη του έννοια συνδέεται με το ιερό Gral ( εικόνες στο τέλος του αρθρου)
Ο λαμπρότατος αστέρας είναι ο Spica, που σημαίνει ο στάχυς του σίτου.
Ο Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, που σημαίνει «ο οίκος του άρτου».